Beseffen

Achteloos en automatisch keek ik op mijn Apple Watch…. Ik stond op een balkon van één of ander hotel in Mallorca, klaar voor een paar dagen fietsen in een lekker zonnetje. Er stonden 4 woorden op het schermpje, 4 woorden die mijn handen deden trillen, 4 woorden die mijn adem deed stokken, 4 woorden die insloegen als een bom, 4 woorden die ik niet wou geloven, 4 woorden die de sluizen van mijn ogen deden openen…. ‘overlijden Erik van Driel’….

De dagen erna reed ik met goed gezelschap op de meest geweldige wegen op Mallorca. Genoten van de uitzichten maar met mijn gedachten veel bij de situatie bij GAC en bij Erik thuis. Ongeloof wisselde verdriet af in mijn hoofd. Gedachten gingen terug naar de vrijdag ervoor toen Kim en ik nog gezellig met Erik hebben zitten kletsen over onze ijsactie, over fietsen, over het Prinses Maxima Centrum. “Het is goed geweest, ik ga weekend vieren” waren de laatste woorden die ik van hem hoorde…. Woorden die volledig passen bij de manier waarop hij in het leven stond….

Toen ik jaren geleden in dienst kwam bij GAC maakte ik kennis met Erik. Zittend op de bank bij hem op kantoor snapte hij mij precies. Zonder me te kennen wist hij precies wie hij tegenover zich had zitten. Hij waardeerde mijn sterke punten en legde direct mijn valkuilen bloot in het allereerste gesprek dat ik met hem had. Ik kan me nog herinneren dat ik me afvroeg hoe hij dat in hemelsnaam kon doen zonder mij echt te kennen. Een moment dat ik me nog kan herinneren als de dag van gisteren.

De jaren daarna heb ik Erik mogen leren kennen als iemand die altijd voor je klaar staat, altijd een vriendelijk woord voor je klaar hebt en altijd een luisterend oor heeft als ik weer eens aan kwam zetten met één of ander nieuw idee om geld in te zamelen voor de goede doelen die ik omarmde. Tijdens het inspirational dinner in Helmond zie ik hem nog zitten, vooral in de zaal, luisterend naar de verhalen die verteld werden. Altijd geinteresseerd in je verhaal, dat was Erik.

Ik meende hem een beetje te kennen na al die jaren bij GAC, maar tijdens de indrukwekkende uitvaart aan de rivierbedding hoorde ik pas hoe hij werkelijk was. Een levensgenieter waar ik veel wijze lessen van had kunnen leren. Zijn uitzonderlijk goede band met zijn twee zoons is indrukwekkend. De woorden van Joris en Jasper kwamen wel even binnen. De gesprekken over het levensadvies die ze met Erik voerden aan de keuken tafel, het laten zien van alle wereldcontinenten omdat het ervaren van verschillende culturen belangrijk is, het meefeesten met hun vrienden omdat het kan….het was geen vader maar een vriend.

Hij genoot van het eten in goede restaurants. Iets waar ik steeds meer jaloers op ga worden dat ik dat niet zo goed kan. Het hoort bij het leven om te genieten met goed gezelschap van een heerlijke maaltijd. Erik genoot van het leven tijdens deze avonden. Uiteraard met een goed glas wijn (of twee). Ook daar kan ik jaloers op worden. Niet dat ik altijd en overal wijn wil gaan drinken maar het sfeertje dat past bij het drinken van een goed glas wijn kan ik me steeds meer voorstellen.

Mijn ogen gingen afgelopen zondag naar de deur waar de kist met Erik binnenkwam. Tegelijkertijd kwamen er bekende klanken in mijn oren. Het kan toch niet zo zijn, ging er door mijn hoofd…. Toch niet dit nummer? Er is namelijk één nummer dat als een rode draad door mijn leven loopt, een nummer wat precies verteld wat belangrijk voor me is, een nummer dat me altijd raakt als ik het hoor, een nummer dat ik zo ongeveer in elke aftermovie heb verwerkt als ik weer een mooi avontuur heb beleefd, een nummer waarvan ik thuis heb gezegd dat het gedraaid moet worden op mijn eigen uitvaart…. En juist dat nummer begeleidde Erik naar zijn plekje in de zaal.

This is how it feels like…..

Pas na een week op een zonnig eiland kwam ik op kantoor. Met lood in mijn schoenen ging ik kijken naar het kantoor van Erik dat was ingericht als herdenkingsplek. Indrukwekkend, dat was het…. Minutenlang stond ik stil en mijn gedachten gingen terug naar al die jaren waarin ik prachtige herinneringen mocht verzamelen. Herinneringen die tot in lengte ter dagen een glimlach op het gezicht zullen toveren van de mensen die het voorrecht hadden om hem te mogen kennen.

Als ik de afgelopen dagen iets beseft heb is dat ik moet genieten van elke seconde van het leven. Dat heeft Erik me geleerd… Maar ik had nog zoveel meer van je willen leren…..